NL
Om als kunstenaar enige houvast te vinden in het begrijpen van wat je doet, is het behulpzaam om rond te kijken en terug te blikken. De oorsprong van het universum reikt wat ver, maar het verhouden tot voorgangers en verwanten lijkt behapbaar. Wat dit betreft zie ik mijn werk bewegen in een ‘beeldtaal-traditie’ die sober en abstract is; en waarin het maken en aantasten van beeld dicht bij elkaar liggen. In deze zoektocht zijn kunstenaars als Piet Mondriaan en Ad Reinhardt, maar ook de ideeën van Nicolaus Cusanus of fenomenen als iconoclasme en de paradox richtinggevend.
De stoel blijkt een terugkerend motief in mijn werk. Vooral als vorm die na ontrafeling wordt herschikt tot een nieuwe compositorische logica. De afgelopen jaren spelen ontwerpen van Gerrit Rietveld een belangrijke rol hierin; met name de iconische zigzagstoel en de Rood-blauwe stoel.
Los van de vorm van deze objecten zijn het fenomenen die allerlei associaties oproepen; zoals de iconische rol die dergelijke kunstwerken kunnen krijgen en hoe dit commercieel wordt ingezet en uitvergroot. (Denk aan de bekendheid van de Rood-blauwe stoel, en de prullaria eromheen die bijdragen aan deze faam.)
De vervlakking van degelijke kunstwerken vormt een motivatie voor het maken van werk; vanuit een behoefte om te (her)wortelen en nieuwe betekenis te laten ontstaan.
EN
For an artist to find little ground concerning the meaning of making, it might be helpful to look around and look back. On the one hand you can try to rationally grasp a sort of cosmic offspring; on the other hand, you can try to place your work in a cultural-historical perspective. In a way it’s the same attempt, though on a different scale – the first being impossible, the second being manageable.
I look back on a variety of predecessors and phenomenon related to the use of sober / abstract imagery and destructive principles. Leading to artist like Piet Mondriaan and Ad Reinhardt, the ideas of Nicolaus Cusanus and phenomenon like iconoclasm and the paradox. Chronology isn’t leading; what seems to connect and create meaning eludes a fixed moment in time or culture.
For like a decade now, chairs turn out to be the main motive for my work. In recent years often designs by Gerrit Rietveld; in particular the iconic zigzag chair and the ‘Red Blue Chair’.
Besides being interesting forms, these objects bring along some thought-provoking phenomenon: they’re iconic artworks, made popular and being commercially exploited.
Superficial images of uprooted icons like these are an incentive for making work that creates new depth and possibilities to connect.
*
*
https://kfhein.nl/uitgelicht/maarten-dekker-in-het-tuinatelier
*
Making it bear fruit before passing it on – tekst over 2019-serie.pdf
*
https://www.lucyindelucht.nl/
*
http://www.nandajanssen.nl/lib/pdf/Maarten-Dekker.pdf